Λαογραφικό Μουσείο
Η Σκόπελος έχει μια λαμπρή πολιτιστική κληρονομιά. Πλούσιο υλικό αυτής της λαμπρής πολιτιστικής παράδοσης έχει συγκεντρωθεί στο Λαογραφικό Μουσείο της Σκοπέλου με σκοπό να προβληθεί το πολιτιστικό παρελθόν του νησιού αλλά και να διατηρηθεί ζωντανή η ταυτότητα του τόπου.
Το Λαογραφικό Μουσείο της Σκοπέλου δωρήθηκε στο Δήμο το 1991 από την οικογένεια Γιαννιού Νίκολαϊδη. Λειτουργεί από το 1993. Το παλιό αρχοντικό κτίσθηκε το 1795 και διατηρήθηκε μέχρι το 1965 όπου με τους μεγάλους σεισμούς υπέστη σοβαρές ρωγμές. Το 1971 αναθεμελιώθηκε διατηρώντας όλα τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά του οικισμού. Η διαμόρφωση του Λαογραφικού Μουσείου ανατέθηκε στο διακοσμητή Στ. Ζάνο και την επιστημονική τεκμηρίωση των συλλογών ανέλαβε η καθηγήτρια Λαογραφίας Κατερίνα Κορρέ - Ζωγράφου.
Στο ισόγειο τα μεγάλα ταμπλό του Μουσείου θα σας ενημερώσουν για την ιστορία της Σκοπέλου, τα ήθη και τα έθιμα της. Στον πρώτο όροφο θα βρείτε τη συλλογή με τις παραδοσιακές φορεσιές της Σκοπέλου ξεκινώντας από το νυφικό μόρκο, τη φορεσιά που άρχιζε να κεντιέται μαζί με την προίκα της κόρης. 0 όγκος και το βάρος της δυσκόλευαν τη νύφη ενώ περιείχε το πουκάμισο, το γέμισμα (τέσσερα λευκά μεσοφόρια), τη στόφα (βαμβακερό αμάνικο φόρεμα κεντημένο), το ανετουράλι (ένα πανέμορφο κεντημένο πουκάμισο), το μπαμπουκλί (σαν κοντογούνι χωρίς πλάτη, κεντημένο συνήθως με χρυσά συρίτια), τον κεφαλόδεσμο και τις κουντούρες (βελούδινα πασουμάκια χρυσοκεντημένα), με τις κάλτσες.
Αξίζει επίσης να δείτε ακόμη μια ωραία φορεσιά, το κοκκινοπράσινο μόρκο, που το φορούσαν σαν νυφικό.Τα νέα κορίτσια, όταν τελείωναν το σχολείο, άρχιζαν να φορούν φουστάνες. Μέσα στο σπίτι φορούσαν τη φορεσιά "γεράνια", με χρωματιστή ποδιά και μαντίλα στο κεφάλι. Οι συλλογές συμπληρώνονται με μια σειρά από εικόνες, κεντήματα, ασπρόμαυρες φωτογραφίες, πολλά από τα οποία είναι προσφορά της οικογένειας Νικολαϊδη. Τέλος, θα δείτε και την παλιά Σκοπελίτικη αντρική φορεσιά, που αποτελείται από τη βράκα και το γιλέκο.
Στον πρώτο όροφο του Λαογραφικού Μουσείου θα συναντήσετε τη συλλογή της οικογένειας Γεωργαρά με ωραία κομπλέ κεντήματα με πολύ ψιλή κλωστή και φακό.
Εκτός από τα μεμονωμένα αντικείμενα, υπήρξε η φροντίδα να αναδειχτεί η παρουσία και η λειτουργία λαϊκών εργαστηρίων στο νησί. Το υλικό που συγκεντρώθηκε είναι αρκετό και αντιπροσωπεύει τους λαϊκούς και παραδοσιακούς τεχνίτες του νησιού.
Στον δεύτερο όροφο, θα δείτε τη συλλογή κεραμικών της ονομαστής οικογένειας Ροδίου με τα αρχαιόμορφα αγγεία με βασικό υλικό το αργιλώδες χώμα της Σκοπέλου.
Οι συλλογές πλουτίζονται από τον καταπληκτικό ναυπηγό - μικροτεχνίτη του νησιού Τριαντάφυλλο Μττουνταλά που τα επιδέξια χέρια του γεννούν καΐκια, τρεχαντήρια, βαρκαλάδες και τσερνίκια. Θα έχετε ακόμα την ευκαιρία να δείτε την αναπαράσταση του ταροανά (παραδοσιακό ναυπηγείο) της Σκοπέλου, έργο του ίδιου. Σ' αυτό τον όροφο επίσης θα δείτε το εργαστήρι του μπάρμπα Γιάννη Λεμονή του μαχαιρά, να περιμένει τον καλλιτέχνη και δημιουργό του να φτιάξει τα περίφημα μαχαιράκια με τη λαβή από κέρατο ζώου και να γράψει τα περίφημα τετράστιχα όμοια με εκείνα που του αφιέρωσε ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης. Το Μουσείο έχει πραγματοποιήσει μια σειρά από ημερίδες για την πολιτισμική ιδιαιτερότητα της Σκοπέλου, με τη συμμετοχή εξαίρετων επιστημόνων και έχει προχωρήσει σε πολύτιμες εκδόσεις αρκετών βιβλίων.
Τέλος, πραγματικότητα αποτελεί για τη Σκόπελο και ειδικότερα για τη Γλώσσα το νέο Λαογραφικό της Μουσείο, που αν και μόλις ξεκίνησε τη λειτουργία του υπόσχεται πολλά στον πολιτιστικό τομέα στην τοπική κοινωνία της Γλώσσας.
|
